شاید قبلا در فیلم ها یا سریال های علمی-تخیلی استفاده از یک اسکادران ربات پرنده را دیده باشید. به کمک این ربات های کوچک پرنده کارهای بسیاری می توان انجام داد: پوشش هوایی وسیع یک منطقه، اسکن سه بعدی اجسام بزرگ (مثل یک هواپیما یا ساختمان) و یا حتی ساخت یک سازه ی خرپای کوچک از قطعات تشکیل دهنده ی آن. بهتر است بگوییم این زنبور های کوچک هرکاری از دستشان بر می آید.
یک تیم مهندسی به رهبری ویجی کومار از دانشگاه پنسیلوانیا در حال توسعه ی نوعی از کوادراتور های نانو است. این کوادروتورها قابلیت پرواز خودکار دارند و در قالب یک گروه حرکت می کنند تا قادر به انجام کارهایی باورنکردنی باشند.
هر کوادراتور دارای یک پردازنده به همراه سنسور هایی برای اندازه گیری های مختلف است. یک کوادراتور به تنهایی باید تصمیم بگیرد که چگونه در هوا حرکت کند، سرعت باد را بسنجد و موانع را شناسایی کند تا از برخورد با آن ها جلوگیری کند. همینطور از یک آنتن بی سیم برد کوتاه برای برقراری ارتباط با سایر کوادراتورها استفاده شده است.
ناتان مایکل، دانشجوی سابق کومار که در حال حاضر استاد دانشگاه کارنگی ملون است پیش بینی می کند طی سه تا پنج سال آینده از اسکادران ربات های پرنده برای اهداف امداد و نجات در برابر بلایای طبیعی استفاده خواهد شد.
در ویدئوی زیر می توانید تعدادی از مانور های بی نظیر این کوادروتورها را ببینید.
منبع: grasp.upenn.edu
این مطلب را چگونه ارزیابی می کنید؟
تعداد رأی: 5
میانگین امتیاز: 4.6 (از 5)
ثبت امتیاز ...
